NAZWA ANGIELSKA
Moray
SYSTEMATYKA
Domena - eukarioty
Królestwo - zwierzęta
Typ - strunowce
Gromada - promieniopłetwe
Podgromada - nowopłetwe
Infragromada - doskonałokostne
Nadrząd - elopsopodobne
Rząd - węgorzokształtne
Rodzina - murenowate
NAZWA SYSTEMATYCZNA
Muraenidae
WYSTĘPOWANIE
Gatunki z tej rodziny występują bardzo licznie na obrzeżach raf i wśród przybrzeżnych skał lagun w wodach tropikalnych i subtropikalnych. Można je spotkać na głębokościach od 1 do 60m.
OPIS
Bezłuskie, wydłużone, bocznie ścieśnione ciało, często intensywnie ubarwione. Brak płetw brzusznych, płetwy piersiowe występują w zalążkowej formie jedynie w stadium larwalnym, u dorosłych osobników zanikają całkowicie.
Płetwa grzbietowa rozpoczyna się na wysokości szczelin skrzelowych, łączy się w ciągły fałd z płetwą ogonową, a ta z odbytową. Duży otwór gębowy z licznymi zębami. Zęby mocne, ostre, hakowate, w rodzaju Echidna stępione, przystosowane do miażdżenia skorup mięczaków lub pancerzy jeżowców. Mureny mają dobrze rozwinięty zmysł węchu. Ich nozdrza ciągną się od czubka głowy po oczy. Długość nozdrzy mureny smoczej jest zbliżona do długości jej głowy. Podczas oddychania murena otwiera szeroko paszczę co nadaje jej drapieżny wygląd. W mięśniach muren mogą gromadzić się ciguatoksyny, również skóra niektórych gatunków zawiera związki toksyczne. Typowe rozmiary muren wynoszą około 1–1,5 m, największe gatunki (Strophidon sathete i Gymnothorax javanicus) osiągają 3–4 m długości całkowitej.
Płetwa grzbietowa rozpoczyna się na wysokości szczelin skrzelowych, łączy się w ciągły fałd z płetwą ogonową, a ta z odbytową. Duży otwór gębowy z licznymi zębami. Zęby mocne, ostre, hakowate, w rodzaju Echidna stępione, przystosowane do miażdżenia skorup mięczaków lub pancerzy jeżowców. Mureny mają dobrze rozwinięty zmysł węchu. Ich nozdrza ciągną się od czubka głowy po oczy. Długość nozdrzy mureny smoczej jest zbliżona do długości jej głowy. Podczas oddychania murena otwiera szeroko paszczę co nadaje jej drapieżny wygląd. W mięśniach muren mogą gromadzić się ciguatoksyny, również skóra niektórych gatunków zawiera związki toksyczne. Typowe rozmiary muren wynoszą około 1–1,5 m, największe gatunki (Strophidon sathete i Gymnothorax javanicus) osiągają 3–4 m długości całkowitej.
Większość gatunków jest aktywna w nocy, w ciągu dnia pozostając w ukryciu. Żywią się głównie rybami i skorupiakami. Biologia rozrodu nie została dostatecznie poznana z powodu trudności w przypisaniu leptocefali do poszczególnych gatunków.
CIEKAWOSTKA
Niektóre gatunki murenowatych są poławiane dla smacznego mięsa, choć w rejonach tropikalnych zjedzenie mięsa skażonego ciguatoksynami może wywołać chorobę zwaną ciguatera.
Mureny ukryte w ciągu dnia w szczelinach skalnych, zwłaszcza większe osobniki stanowią zagrożenie dla osób kąpiących się i nurkujących, ze względu na możliwość dotkliwego ugryzienia. Dawniej uważano, że zęby muren są połączone z gruczołami jadowymi, jednak te doniesienia nie zostały potwierdzone.
Informacje pobrano ze strony:
1. Wikipedia
Mureny ukryte w ciągu dnia w szczelinach skalnych, zwłaszcza większe osobniki stanowią zagrożenie dla osób kąpiących się i nurkujących, ze względu na możliwość dotkliwego ugryzienia. Dawniej uważano, że zęby muren są połączone z gruczołami jadowymi, jednak te doniesienia nie zostały potwierdzone.
Informacje pobrano ze strony:
1. Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz