Barrakuda

NAZWA ANGIELSKA
Barracuda

SYSTEMATYKA
Domena - eukarioty
Królestwo - zwierzęta
Typ - strunowce
Podtyp - kręgowce
Gromada - promieniopłetwe
Rząd - okoniokształtne
Podrząd - makrelowce
Rodzina - barrakudowate

NAZWA SYSTEMATYCZNA
Sphyraenidae

WYSTĘPOWANIE

Najmniejsze z barrakud to: Sphyraena chrysotaenia (występująca w obszarze indo- pacyficznym), Sphyraenapinguis (z pólnocno-zachodniego Pacyfiku) i Sphyraena waitii (Ocean Indyjski i zachodni Pacyfik).

Największe gatunki zaś to: Sphyraena barracuda (tropikalna i subtropikalna strefa Atlantyku oraz Indo-Pacyfik z wyjątkiem wschodniej części Pacyfiku), Sphyraena guachancho (Atlantyk) oraz Sphyraena afra (atlantyckie wybrzeże Afryki).

OPIS

Drapieżne ryby przypominające szczupaka, mają długą głowę i takiż pysk, silne szczęki z dużymi, ostrymi zębami. Ciało z wyraźną linią boczną pokryte małymi cykloidalnymi łuskami. Dwie płetwy grzbietowe położone daleko od siebie (znak rozpoznawczy barrakud). Ubarwione srebrzyste, stalowoszare lub brązowe, brzuch biały. Na ciele, w dolnej części, ciemne plamki. Brak dymorfizmu płciowego. Długość u różnych gatunków od 0,3 do 2,5-3 m, waga największych do ok. 40 kg

Barrakudy są żarłocznymi drapieżcami. Duży osobnik potrafi przeciąć na pół papugorybę. Są bardzo szybkie i zwinne. Najlepszą ich bronią jest paszcza wyposażona w ostre zęby. Jej potencjalne ofiary zbierają się w ławicy co utrudnia jej polowanie. Barrakudy dobrze widzą, dlatego błyszczące elementy nurka zachęcają je do ataku. Chodź znane są przypadki ataku na ludzi, to przyczyną był brak ostrożności. Czasami jednak barrakudy potrafią atakować bez konkretnego przypadku.

Są bardzo ciekawskie i mogą płynąć za płetwo-nurkiem. Prawdopodobnie pęcherze powietrza wydostające się z reduktora przyciągają ich uwagę. Jednak płynąc w ich kierunku najprawdopodobniej uciekną.
Należy także pamiętać iż zwierzęta te silnie bronią swojego terytorium, które znajduje się w pionie toni wodnej. Dlatego jak przyjdzie komuś uciekać, to należy to czynić w bok, w żadnym wypadku do góry.

CIEKAWOSTKA

Rozmnażanie się tych ryb wymaga jeszcze badań. Do końca nie wiadomo, kiedy się zaczyna i jak długo trwa sezon rozrodczy, niektórzy mówią o wiośnie, niektórzy o lecie a inni twierdzą, że jest to cały rok z wyjątkiem zimy. W każdym razie ikra barrakud jest pelagiczna, tzn. unosi się w toni wodnej (czyli pelagialu). Ryby nie opiekują się ikrą. Larwy, po wylęgnięciu się, znajdują schronienie w płytkich wodach przybrzeżnych, np. przy ujściach rzecznych (estuariach). W miarę wzrostu stopniowo wpływają na otwarte wody. Zamieszkują płytkie rafy.